سمنک در نو روز

 
میله سمنک یکی از میله هایی باستانی ماست که در
فصل بهار بر گزار میشود۰ زنان و دوشیزه گان افغان در
 آغاز فصل بهار مقدار گندم بر مغز سفید و پاک را پس از
 شستن در بین ظرفی قرار میدهند و بر روی آن یک بارچه
 نازک را هموار میکنند و در روز های بارانی همان ظرف را
 در زیر باران میگذارند۰شادابی سمنک از آب باران دلیل
خوشمزه گی آن میشود۰وقتیکه سمنک سبز شد و به مرحله
پختن رسید مرحله سمنک کوبی میرسد و بعد از قطع کردن
کاکل سمنک سبزه های نورسته گندم را که بیش از یک وجب بلندی ندارند بروی دسترخوان گذاشته قطعه قطعه و میده میده میکنند و هر بارچه را در بین جوسر یا ماشین گوشت انداخته شیره آنرا میکشند و بعد شیره آنرا در یک دیگ میاندازند و بعد در زیر دیگ محتوی شیره سمنک اتش میکنند و  بایکوبان و دست افشان به دیگچه زدن میبردازند و در ضمن هفت بار به دیگ اب میریزندو با تبخیر آب چهار مغز های زنده را به داخل دیگ میندازند۰و در وقت تقسیم مقدار خاشخاش را بروی سمنک باشیده برای صرف نمودن آماده  میدارند۰





ترانه سمنک
 
سمنک در جوش ما کبچه زنیم
دیگران در خواب ما دبچه زنیم

سمنک نذر بهار است
میله شب زنده دار است
این خوشی سال یکبار است
سال دیگر یا نصیب
 
ارزو امشب خروشد
سمنک در خود بجوشد
دلخوش جامع ببوشد
سال دیگر یا نصیب
 
بی شکر شیرینی داره
خود به خود رنګینی داره
طعم خوش چون فرنی داره
سال دیګر یا نصیب
 
سمنک در جوش ما کبچه زنیم
دیگران در خواب ما دبچه زنیم
                  

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد